สมองเสื่อม สังคมช่วยดูแลได้อย่างไร
ยิ้มให้ ❤️ รับฟัง ❤️ เข้าใจ ❤️ ช่วยเหลือ ❤️
คนทั่วไปอาจไม่ทราบเลยว่าผู้มีภาวะสมองเสื่อมและครอบครัวนั้นน่าเห็นอกเห็นใจเพียงใด สิ่งหนึ่งนั่นก็คือการถูกแยกออกจากสังคมไปโดยปริยาย ทั้งๆที่อาการในระยะแรกผู้ป่วยยังสามารถใช้ชีวิตใกล้เคียงกับปกติ ยังคงช่วยเหลือตัวเองได้พอสมควร แต่คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจในพฤติกรรม อาจโกรธ รำคาญ เดินหนี ไม่ให้ความช่วยเหลือ การเป็นส่วนหนึ่งในสังคมจึงเป็นเรื่องยาก
นับวันปัญหาจะเพิ่มขึ้นและมีโอกาสเป็นปัญหาใกล้ตัวเราในไม่ช้า เนื่องจากพบผู้มีภาวะสมองเสื่อมรายใหม่ทุกๆ 3 วินาทีทั่วโลก จึงจำเป็นต้องช่วยกันสร้างสังคมที่ช่วยประคับประคองผู้มีภาวะสมองเสื่อม ให้ใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยทั้งในบ้านและนอกบ้าน
นี่คือสิ่งผู้มีภาวะสมองเสื่อมต้องเผชิญ
- เมื่อทำอะไรผิดแปลก บางอย่างดูไม่มีมารยาท > ถูกมองด้วยสายตาตำหนิ ซุบซิบนินทา คนอื่นหาว่าผีเข้า ครอบครัวกักขังไว้ในบ้าน
- เมื่อทำอะไรช้า ทำผิด ๆ ถูก ๆ พูดไม่รู้เรื่อง > คนอื่นรำคาญ โกรธ
- เมื่อหลงลืม > หลงทางหายไปจากบ้าน เกิดอุบัติเหตุบนถนน จำคนไม่ได้ ถูกโกง ถูกหลอก
- ไม่มีครอบครัว > ต้องดูแลตัวเองเพียงลำพัง ไม่มีใครช่วยเหลือ
- เมื่อทำอะไรผิดแปลก บางอย่างดูไม่มีมารยาท > ถูกมองด้วยสายตาตำหนิ ซุบซิบนินทา คนอื่นหาว่าผีเข้า ครอบครัวกักขังไว้ในบ้าน
- เมื่อทำอะไรช้า ทำผิด ๆ ถูก ๆ พูดไม่รู้เรื่อง > คนอื่นรำคาญ โกรธ
- เมื่อหลงลืม > หลงทางหายไปจากบ้าน เกิดอุบัติเหตุบนถนน จำคนไม่ได้ ถูกโกง ถูกหลอก
- ไม่มีครอบครัว > ต้องดูแลตัวเองเพียงลำพัง ไม่มีใครช่วยเหลือ
แล้วครอบครัวต้องเผชิญกับอะไรบ้าง
- ไม่กล้าพาผู้ป่วยไปนอกบ้าน กลัวผู้ป่วยป่วน กลัวการมองด้วยสายตาแปลก ๆ
- มักจะดูแลผู้ป่วยเพียงลำพัง ดูแลกิจวัตรประจำวัน อาหาร ยา รับมือกับพฤติกรรมผู้ป่วยทุกวันและทั้งวัน
- สุขภาพร่างกายและจิตใจของผู้ดูแลแย่ลง
- เสียค่าใช้จ่ายในการดูแลสูง
- ต้องออกจากงานมาดูแลผู้ป่วย ขาดรายได้
- ไม่กล้าพาผู้ป่วยไปนอกบ้าน กลัวผู้ป่วยป่วน กลัวการมองด้วยสายตาแปลก ๆ
- มักจะดูแลผู้ป่วยเพียงลำพัง ดูแลกิจวัตรประจำวัน อาหาร ยา รับมือกับพฤติกรรมผู้ป่วยทุกวันและทั้งวัน
- สุขภาพร่างกายและจิตใจของผู้ดูแลแย่ลง
- เสียค่าใช้จ่ายในการดูแลสูง
- ต้องออกจากงานมาดูแลผู้ป่วย ขาดรายได้
สมองเสื่อม ทุกคนช่วยกันดูแลได้
❤️ ยิ้มให้ ❤️ รับฟัง ❤️ เข้าใจ ❤️ ช่วยเหลือ ❤️
เมื่อพบเห็นผู้สูงอายุที่ดูงุนงง หลงลืม ทำอะไรเชื่องช้า ตัดสินใจไม่ได้ หรือทำอะไรแปลกๆ ไม่รู้กาลเทศะ หากทุกคนช่วยกันคนละเล็กคนละน้อย แสดงความเป็นมิตร ใจเย็นรอหน่อย และมีน้ำใจให้ความช่วยเหลือ จะช่วยให้ผู้มีภาวะสมองเสื่อมใช้ชีวิตในสังคม ช่วยชะลออาการเสื่อมของสมอง ช่วยแบ่งเบาภาระของคนในครอบครัวลงได้บ้าง
- เพื่อนบ้าน > พูดคุยทักทาย ช่วยเป็นหูเป็นตาถ้าผู้มีภาวะสมองเสื่อมเดินออกจากบ้าน ช่วยซื้อของ หรือช่วยเฝ้าผู้ป่วยเมื่อผู้ดูแลไปทำธุระ
- เมื่ออยู่บนถนน > พบผู้สูงอายุยืนงง ดูเหมือนหลงทาง อาจซักถาม ดูว่ามีเบอรโทรที่อยู่ติดต่อครอบครัวไหม ช่วยพาส่งตำรวจ
- ยามหมู่บ้าน วินมอเตอร์ไซค์ > ช่วยพากลับบ้านหากพบเดินหลงทาง
- พ่อค้าแม่ค้า > ถามความต้องการ ช่วยเลือก แนะนำ ช่วยนับเงิน ทอนเงินให้ตรงกับราคา
- พนักงานร้านอาหาร > ให้ความช่วยเหลือ เช่น ช่วยแนะนำเมนู ทำน้ำหกหรือช้อนตกช่วยเช็ดโต๊ะหาชุดใหม่
- คนเดินในตลาด/ร้านขายของ > ช่วยแนะนำ ช่วยเลือกหรือหาของ
- พนักงานรถโดยสาร > จอดรอนานสักนิดหากขึ้นรถช้า แนะนำให้นั่งก่อนและบอกเมื่อถึงป้ายที่ต้องการลง
- โรงพยาบาล > จัดระบบไม่ให้รอนาน ผู้มีภาวะสมองเสื่อมมักพลุ่งพล่านวุ่นวายเมื่อต้องรอนาน ช่วยรับฝากดูแลชั่วครู่เมื่อญาติต้องไปติดต่อฝ่ายอื่น ไปห้องน้ำ
- เมื่ออยู่บนถนน > พบผู้สูงอายุยืนงง ดูเหมือนหลงทาง อาจซักถาม ดูว่ามีเบอรโทรที่อยู่ติดต่อครอบครัวไหม ช่วยพาส่งตำรวจ
- ยามหมู่บ้าน วินมอเตอร์ไซค์ > ช่วยพากลับบ้านหากพบเดินหลงทาง
- พ่อค้าแม่ค้า > ถามความต้องการ ช่วยเลือก แนะนำ ช่วยนับเงิน ทอนเงินให้ตรงกับราคา
- พนักงานร้านอาหาร > ให้ความช่วยเหลือ เช่น ช่วยแนะนำเมนู ทำน้ำหกหรือช้อนตกช่วยเช็ดโต๊ะหาชุดใหม่
- คนเดินในตลาด/ร้านขายของ > ช่วยแนะนำ ช่วยเลือกหรือหาของ
- พนักงานรถโดยสาร > จอดรอนานสักนิดหากขึ้นรถช้า แนะนำให้นั่งก่อนและบอกเมื่อถึงป้ายที่ต้องการลง
- โรงพยาบาล > จัดระบบไม่ให้รอนาน ผู้มีภาวะสมองเสื่อมมักพลุ่งพล่านวุ่นวายเมื่อต้องรอนาน ช่วยรับฝากดูแลชั่วครู่เมื่อญาติต้องไปติดต่อฝ่ายอื่น ไปห้องน้ำ
บทความที่เกี่ยวข้อง